۱۳۶۴/۲/۲۹

سلام
        کتاب را بستم و کنار گذاشتم. بسیار در بارهءزندگی و مرگ خوانده ام  چیست این زندگی که متفکران ونویسندگان وشاعران به آن می اند یشند .

سلام
        کتاب را بستم و کنار گذاشتم. بسیار در بارهءزندگی و مرگ خوانده ام  چیست این زندگی که متفکران ونویسندگان وشاعران به آن می اند یشند .
خوب هر کسی که زندگی میکند باید بداند زندگی چیست؟چون همه مغز دارند وفکر میکنند.هر کس زندگی را از دریچهءچشم خودمیبیند.
آقای دولت آبادی درس میدهد که برای سرافرازی در زندگی باید خوب مرد. اما به نظر من زندگی به نوعی یک بازار مکاره است .نمیدانم کیست که این تنو ر پرخاکستروآتش را برمیاشوبدونام زندگی بر آن میگذارد.او چوبهای تازه در تنور میگذاردوخاکسترهایقبل را به باد میدهد.
هرکه دست اندرکاربرپاکردن این دنیاوآنچه زندگی نام دارد هست خوب عالمی ساخته من که دوستش دارم.تعجب میکنی!!!!نمیدانی چرا؟
عزیزم رفیقم خواهرانم برادرانم خودمیگویم چرا؟نه از این که بسیار زیبایی ومحبت وعشق و شرف و پاکی ورفاه و........درآن دیده ام     نه   من جدالش را دوست دارم  مبارزه بازندگی را در حقیقت دوست دارم .
من فکر میکنم زندگی یک کارزار در عرصهءمیدانی بزرگ به نام دنیاست وهرکس سلاح بدست باید به جنگش برود یا آن را شکست میدهد ویا از آن شکست میخورد.
من شکستش دادم من روال زندگی را شکستم من شکستمش سنتهایش را من به هر چه که میخواهد به من تحمیل کند نه میگویم.
همین است که میگویم زندگی جدال است باید با آنچه جبر زندگی نامیده اندش مبارزه کرد وبه آن فهماند که من بشر من انسان میتوانم تو را پس بزنم .
احساسات وعقل رابامنطق درآمیزید( احساسات انسانی را نه هواهای نفسانی را)وآمادهءمبارزه شوید.
زندگی یعنی تکاپو وتلاش کردن زندگی یعنی رندگی کردن نه زنده بودن  نه مردگی ونام زنده یدک  کردن  یعنی زنده بودن حتی درممات  نه مرده بودن در عالم هستی
راه خوب زندگی کردن  با خودی خود زندگی کردن است اما نه خودی که رها ویله باشد .خودرا بسازو آماده و قوی چون سربازی برومند به همراه دیگر لشگریان به  جنگ  زندگی برو.
با عقل و احساس زندگی را معتدل کن ومحکم و استوار به جنگ برو   به جنگ با آنچه بدبختی می نامیش  به جنگ آنچه فقر میخوانیش    همان که میگویی گلیم  بخت کسی را که بافتند سیاه..........     زندگی را بساز چون پیکر تراشی ماهر بهانه مگیر که قلم بد بود و سنگ چنین و   خاک نامرغوب و ابزار کم .
بساز زندگی را با دستهایت   بامغزت   بااحساست  وبا تمامی وجودت..........                                                                                 29/2/1364     4 بعد از ظهر