رازونیاز

درد دل با یار

رازونیاز

درد دل با یار

عصمت در قرآن-تفسیر علامه طباطبایی

عصمت انبیاء (ع) از خطا در تلقى و در تبلیغ وحى

عصمت، وجود نیرویى و چیزى است در انسان معصوم که او را از ارتکاب عملى که جایز نیست چه خطا و چه گناه نگه مى‌دارد

عصمت سه قسم است یکى عصمت از اینکه پیغمبر در تلقى و گرفتن وحى دچار خطا گردد، دوم عصمت از اینکه در تبلیغ و انجام رسالت خود دچار خطا شود، سوم اینکه از گناه معصوم باشد، و گناه عبارت است از هر عملى که مایه هتک حرمت عبودیت باشد، و نسبت به مولویت مولا مخالفت شمرده شود، و بالا خره هر فعل و قولى است که به وجهى با عبودیت منافات داشته باشد. و منظور از عصمت، وجود نیرویى و چیزى است درانسان‌معصوم‌که اوراازارتکاب عملى‌که‌جایزنیست چه‌خطا و چه گناه نگه مى‌دارد.
و اما خطا در غیر آنچه گفتیم، یعنى خطاى در گرفتن وحى، و خطاى در تبلیغ رسالت، و خطاى در عمل، از قبیل خطا در امور خارجى، نظیر غلطهایى که گاهى در حاسه انسان و ادراکات او و یا در علوم اعتباریش پیش ‍ مى‌آید، مثلا در تشخیص امور تکوینى و اینکه آیا این امر صلاح است یا نه؟ مفید است یا مضر؟ و امثال آن از محدوده بحث ما خارج است. و به هر حال قرآن کریم دلالت دارد بر اینکه انبیا ع در همه آن جهات سه گانه داراى عصمتند.


ادامه مطلب ...